فرق گالوانیزه با آهن چیست؟

فرق گالوانیزه با آهن

برای گالوانیزه کردن یک قطعه آهن از فرو بردن آن درون وان روی(ZN  ) ذوب شده یا رسوب الکتریکی، استفاده می شود. آهن گالوانیزه در واقع نسبت به آهن معمولی از استحکام بیشتری برخوردار است. این استحکام باعث افزایش طول عمر این محصول در برابر تغییرات آب و هوایی می شود. به طور کلی تمایل به جذب عناصر اکسیداتیو همچون اکسیژن در فلزاتی همچون آهن و فولاد بسیار زیاد است. این ویژگی باعث می شود تا آهن یا فولاد فاقد پوشش، به مروز زمان و با جذب اکسیژن دچار خوردگی شود. برای مقابله با چنین فرایندهای مخربی، از گالوانیزاسیون فلز آهن استفاده می شود. اما باید این نکته را در نظر داشت که حتی با وجود گالوانیزاسیون آهن، ماکن آسیب آن وجود دارد. در صورتی که فلز گالوانیزه دچار خراشیدگی در سطح شده یا در محیط های اسیدی نگهداری شود، به مرور دچار خوردگی و تخریب خواهد شد.

بنابراین فرق گالوانیزه با آهن، در مقاومت بالاتر این محصول است. اما روش های تبدیل آهن به گالوانیزه شامل استفاده از گالوانیزه گرم و رسوب الکتریکی است. در ادامه به بررسی کامل هر یک از این دو روش، کاربردهای آنها، مزایا و معایب هر یک می پردازیم.

روش های گالوانیزاسیون فلزات

دو روش اصلی برای گالوانیزه کردن فلزات مورد استفاده قرار داده می شود. در روش اول از غوطه ور کردن فلزات و سازه های فولادی در یک وان حاوی عنصر روی( ZN ) ذوب شده استفاده می شود. این روش را تحت عنوان گالوانیزه گرم می شناسیم. در برخی مواقع ممکن است مقدار کمی سرب ذوب شده نیز داخل وان ریخته شود. روش دوم را تحت عنوان آبکاری یا رسوب الکتریکی، می شناسیم. این روش به ندرت مورد استفاده قرار داده می شود. در این روش از الکترود روی در یک مخزن و آهن در مخزن دیگر استفاده شده و بر اساس واکنش برقکافت، گالوانیزاسیون انجام می گیرد.

پس از گالوانیزاسیون آهن، در برخی موارد برای رنگ آمیزی آن اقدام می کنند تا با سایر مصالح مورد نظر همخوانی داشته باشد. فرق گالوانیزه با آهن در مقاومت آن است؛البته تا زمان که لایه سطحی ZN دچار خراش و آسیب نشده باشد. یک خراش کوچک سطحی می تواند آهن زیری را در تماس با محیط قرار دهد. این امر باعث تخریب فلز زیری شده و به مرور قطعه مورد نظر تخریب می شود.

کاربردهای فلزات گالوانیزه

همانگونه که در مطالب قبلی توضیح داده شد، مهم ترین فرق گالوانیزه با آهن ایجاد مقاومت بیشتر در فلز است. در بسیاری از سازه های فلزی مانند: لوله ها، سیم، پایه ها و ورقه ها از گالوانیزاسیون استفاده می شود. بسیاری از قطعات بکار برده شده در لوازم خانگی و سخت افزارها، گالوانیزه می باشند. این امر به محافظت قطعات در برابر زنگ زدگی و خوردگی کمک می کند. همچنین یک آهن گالوانیزه قادر است دمای بالاتری را تحمل کند.

معایب استفاده از فلزات گالوانیزه در برابر آهن

فرایندی که عامل ایجاد فرق گالوانیزه و آهن می شود، می تواند معایبی نیز داشته باشد. به طور کلی گالوانیزاسیون یک فرایند نسبتا پر هزینه به شمار می رود. به خصوص در مواردی که هدف از گالوانیزاسیون استفاده از آن در پروژه های عظیم باشد. در نهایت دقت به این نکته ضروری است که آهن گالوانیزه در صورت قرارگیری در برابر رطوبت، به مرور دچار زنگ سفید خواهد شد.

مزایای استفاده از گالوانیزاسیون در فلزات در مقابل رنگ آمیزی

گالوانیزه کردن آهن می تواند باعث افزایش طول عمر قطعه مورد نظر شود. در آزمایش های انجام شده مشخص شد که قطعات گالوانیزه در صورت نگهداری صحیح، دارای طول عمر تا ۵۰ سال هستند. در مقایسه با رنگ آمیزی آهن و قطعات فلزی، این روش ماندگاری بسیار بیشتری دارد. گالوانیزه کردن را می توان در زمان بسیار کوتاه تری نسبت به رنگ آمیزی فلزات به اتمام رسانید. مقاومت لایه ی ZN قرار گرفته روی فلز نسبت به رنگ، بسیار بیشتر می باشد. جهت بررسی مقاومت قطعات گالوانیزه در برابر رنگ آمیزی شده از تست های غیر تخریبی یا میکرومترها استفاده می شود. در نتایج به دست آمده مقاومت قطعات گالوانیزه در برابر خراش های مکانیکی و مونتاژ بسیار بیشتر از موارد رنگ آمیزی شده می باشد.

بیشتر بخوانید: نمودار قیمت جهانی آهن